Trolle (sind. l.mn. teryg, l.poj. torog) - rasa stworzona przez Morgotha jako drwina z entów. Były to wielkie, mało inteligentne, pozbawione zasad istoty, zamieszkujące jaskinie, groty i góry Śródziemia. Początkowo trolle nie umiały nawet mówić, potem większość z nich zaczęła używać zniekształconych dialektów Wspólnej Mowy. Istoty te w większości nie znosiły światła. Pod koniec Trzeciej Ery Sauron wyhodował rasę dość inteligentnych i odpornych na światło słoneczne trolli Olog-hai.
Historia trolli 
Zostały wyhodowane w czasie Lat Drzew przez Morgotha, w głębokich otchłaniach Angbandu,
z bliżej nieznanych istot. Tworząc je Morgoth zadrwił z entów, a
jednocześnie zyskał rasę prawie tak potężną, jak entowie właśnie.
W Latach Drzew trolle poruszały się swobodnie po Śródziemiu i wraz z orkami stanowiły ogromne zagrożenie dla podróżnych. Często wyruszały z nimi oraz z wilkami w bój, w imię niegodziwych celów Melkora. W Pierwszej Erze stały się jednak mniej groźne, albowiem światło Słońca niosło im śmierć. Tylko pod osłoną nocy mogły toczyć słynne Wojny o Beleriand. „Quenta Silmarillion” opowiada, jak w Bitwie Nieprzeliczonych Łez zastępy trolli walczyły w roli straży przybocznej Gothmoga, władcy Balrogów. Choć walczyły bezładnie, to jednak zażarcie i bez lęku. 70 z nich poległo z ręki jednego tylko wojownika - słynnego ludzkiego wodza Hurina, uwięzionego później przez Morgotha.
Po Wojnie Gniewu wielu z nich zostało w głębokich jaskiniach Śródziemia. Jednak gdy pojawił się Majar Sauron, który jednoczył byłe sługi swego upadłego mistrza Melkora, trolle przyłączyły się do niego, a on obdarzył je sprytem zrodzonym z ich niegodziwości, czyniąc z nich tym samym przeciwników jeszcze bardziej niebezpiecznych. Mogły teraz swobodnie wędrować po najciemniejszych zakątkach ziemi.
W Trzeciej Erze potęga Saurona odrodziła się w Mordorze, a Wolne Ludy były dalej nękane przez trolle. Wiele historii z tamtego okresu mówi o ich niegodziwościach. Z ich ręki, na Wrzosowiskach Etten, na północ od Rivendell, poległ wódz Dúnedainów Arador. Przez wiele stuleci trzy olbrzymie trolle (Bert, Tom, William) z lasu w Eriadorze pożerały tamtejszych wieśniaków. Jak na możliwości swojej rasy, tamtejsze trolle były wyjątkowo bystre - potrafiły posługiwać się Wspólną Mową. Czasami schodziły w doliny, grabiąc wsie i mordując chłopów. Przykładem są trolle Tom, Bert i William, pojawiające się w książce "Hobbit".
Część trolli była poddanymi Balroga z Morii, zwanego Zgubą Durina.
Charakterystyka
Niewątpliwie jedna z najgłupszych, ale zarazem najsilniejszych i najbardziej porywczych ras Śródziemia.
Trolle dwukrotnie przerastały ludzi, były bardzo silne, brzydkie i miały
grubą skórę, przypominającą zbroję łuskową. Choć nie były tak mocne jak
kruszący skały entowie,
cechowała ich odporność i siła głazu. Ich krew miała czarny odcień.
Miały tylko jedną skazę: nie znosiły światła, a większość z nich (poza
Olog-hai) pod jego wpływem zamieniała się w kamień. Zaklęcie, które je
poczęło, rzucone było w ciemnościach i światło słoneczne unicestwiało
ten czar, sprawiając, że skóra-zbroja trolli rosła do wewnątrz,
zmieniając te złe i bezduszne stworzenia w kamień.
Głupota trolli była tak wielka, że większość z nich nigdy nie nauczyła się mówić, niektóre zaś przyswoiły sobie zaledwie początki Czarnej Mowy orków. Pomimo, że z łatwością można było obrócić wniwecz ich siłę, w jaskiniach i mrocznych puszczach budziły one strach. Żywiły się najchętniej surowym mięsem, zabijały dla przyjemności i bez powodu, chyba że za powód uznać ich nieopanowaną żądzę zdobyczy, gromadziły bowiem wszystko, co udało się zabrać ich ofiarom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz